Polana pośrodku lasu

Wilczyca podeszła do niego.
-ekhem ja młodych niemam..w tym roku wogule dzieci w watasze nam brak..to niebył dobry rok...kłusownicy?tu?
Aichi surowym wzrokiem objeła najblizszy teren..
-musimy się skryć

Selios po odpowiedzi Aichi, wstał ciężko z ziemi i pokuśtykał w strone lasu, gdzie skryli się za jakimś głazem opodal lasu
- tu chyba będziemy bezpieczni - wymamrotał wilk do Aichi - ale z moją łapą nie jest najlepiej - zajęczał Selios a wzrok jego utkwił w krwawącej łapie.

-wiesz...ee..tu ludzie nieprzychodzą...chyba ze zadko..ale praktycznie nigdy...
Wilczyca połozyła się na chłodnej juz ziemi.Spojrzale na łape wilka...
-niewygląda to ładnie-zaczeła pomagać mu w wylizywaniu rany lol

Selios wylizywał łape, przerywając spojrzeniami na Aichi:
- opowiesz mi troche o Waszej watasze - spytał wilk - musiałbym poznać Was i Wasze obyczaje - dodał Selios i kontynuował lizanie ran.

Wilczyca przerwała....
-ehh..Ja jestem z daleka..Doliny Umoru...Nara niewiem...zyłyśmy osobno az wreszcie się spotkałyśmy..jesteśmy jakimiś bardzo odległymi kuzynkami..a moze i nie.Zasiedliłam z nia ten teren.Jest tu pięknie i najbezpieczniej.Mało ludzi duzo jedzenia.Ehh...
Tu spojrzała na swoją blizna na łapie....

Selios spojrzał na blizne Aichi:
- cóż to za blizna jest - spytał się spoglądając się na Aichi - ja mam pełno blizn, na wszystkich łapach oraz ślad pazura na ogonie - dodał Selios - echh... to wszystko się przytrafiło podczas mojej drogi do Was - dokończył wilk wzdychają w ostatniej kwestii

-moja blizna?ehh..niewazne..moja przeszłosć niejest interesująca..wiec daruje sobie jej opowiadanie....moze opowiesz coś o sobie?
Spojrzała na wilka

Więc pochodze z bardzo daleka, z lasów z okolic osady Posnania. Moja matka zginęła jak miałem roczek, prawie jej nie znałem, ojciec pożył o pięć lat dłużej. Nie mogłem tak dłużej żyć, jedzenia już nie było, więc postanowilem wyruszyć w drogę, jak się później okazało ciężką i bardzo krawawą. Te blizny na łapach to efekt spotkania ze żmijami, które wgryzły mi się w łapy, cudem nie zginąłem od ich jadu. A ta rana na ogonie to bardzo krwawe spotkanie z orłem, strasznie mnie poturbował i gdyby nie jakiś leśniczy, który mnie opatrzył, nie było by mnie tu teraz z Wami. I tak idąć w przód i w przód, w końcu trafiłem na jakąś zgraną grupę wilków - czyli Waszą watahę i później już się zaczęła moja przygoda z Waszą watahą.

-ehh...moja matka i ojciec...ja byłam przy jej smierci-z oka popłynała jej łezka,spojrzała na naszyjnik...
-umarła..a ja przy niej byłam..ehh...i moj brat..ale...ehh..niebęde się rozczulać...
Podniosła się.Nastawiła uszy i znikneła w gęstwinie...

Patrzy w gęstwine w którą wbiegła Aichi. Wbiega za nią
- Lubie mroczne story ^^

- ja też lecz wole fantastyczną, wiesz smoki czary i te klimaty - zażatrował Selios i podążył za wilczycą.

Look
- Stwierdze tak...... Jestem za młoda żeby7 instynktownie wybierać odpowiednie decyzje xD Selios ty prowadzisz xDD

Selios popatrzył z uśmiechem na Oke
- a kogo tak kochasz w tym podpisie, co - spytał się uśmiany dzisiaj Selios

-Mwaaa wszystkich koffanie :* - look na selios
- Aichi, latre, kiche, foni, ette i ciebie xxDD

- moje imionko się odmienia Oki hihi.. tak, przez przypadki dokładnie - zaśmiał się Selios - fajnie że mnie też kochasz xD