Polana pośrodku lasu

Tu moęrmy czuć się bezpiecznie bo mało jaki człowiek wie o tym miejscu. Jest otoczone przez gęsty las i wątpie czy ktoś by ryzykował wejście tu.

hmm...*wchodzi na wielki głaz*tu mogą tez sie odbywać zgomadzenia xD

Racja. Ten głaz nadaje się na audytorium.

Selios podążał wśród pola rozglądając się nerwowo wokół siebie. Było to dla niego miejsce nowe, nieznane. Nigdy tu wcześniej nie był. Zauważył jakieś światło na horyzoncie, skireował pysk w ową strone i podążył w strone jasnego punktu:
- co to może być - spytał się Selios - czy to jest aby bezpieczne miejsce - chciał się upewnić młody wilk.
Nie zważając na to że może go spotkać jakieś niebezpieczeństwo, pognał wprzód.

ee..słońca niewidziałeś? Very Happy

Selios gdzie Cie nosi?*biegnie za wilkiem*

Wilk zatrzymał się po chwili, po czym odwrócił łeb ku Aichi
- jakie słońce - patrzy ze zdziwieniem na Aichi a następnie w niebo - przecież naszą polanę pokryła ciemna noc - dokończył swoją kwestie Selios i podążył dalej w strone światła.

*Fonika zerwala się z miejsca słyszącz szelest, po chwili obok niej przeiegły dwa wilki. Wilczyca zdumiona i zaciekawiona podążyła ich śladami*

Aichi podążała za wilkiem..biegła co sił w łapach.Niewiedziała co tak go przyciągneło.Duza gwiazda..polarna?

Światło było coraz bardziej się zbliżało.
- ech.. co to jest za światło; jakby od domu jakiegoś - zapytał się wystraszony wilk - tu tu chyba ludzi mieszkają.

Aichi staneła na skarpie.
-Zapedziliśmy sie za daleko...tu mieszka stary człowiek..w rozpadającej sie chacie..
Spojrzała na wilka
-wracajmy..

-Nie możemy.
-Czemu?-zpytała Aichi
-Za tym domem jest spore pastwisko. Musimy tam dotrzeć aby przetrwać.

Nastał dzień. Słońce raziło wprost w oczy wilka.
- co? gdzie? gdzie ja jestem - spytał zdziwiony wilk - co to? czy ja jestem w domu!? - kręcił się nerwowo po pomieszczeniu

to jest forum czy jakies opowiadanie co ? == * patrzy sie na młodego wilka* ale ma zainteresowania hehe * oblizuje sie i odchodzi*

<Rozgląda siędookola> Jest tu jakieś wilcze stworzenie ^^

(tak było ustalone opowiadanie w 3 liczbie)
Po paru dniach Selios, kuśtykał w strone polanki, był wykończony swoją wędrówką, w poszukiwaniu nowych terenów dla siebie i swojej watahy.
- kłusownicy! kłusownicy atakują - wykrzyknął wilk - są zagrożeniem dla całej naszej watahy. Aichi schowaj młode - dokończył Selios i położył się na trawie i zaczął lizać raną łape.